ما هنوز در هنوزیم...
باورش سخت است اما این روزها عجیب ترین واقعه ی زندگیم همین است...
همین "ناتوانیت در بازگرداندن آرامش" که آرامم می کند...
همین دست و پا شکستگیت در بهم چسباندن لغات...
همین که مرا به "بیفکری" می کشانی...
پ.ن: بعد به یه جایی میرسی که دیگه روت نمیشه خواباتو از شدت چرندی به کسی تعریف کنی...
نوشته شده در پنج شنبه 91/10/21ساعت
10:19 عصر به قلم سارا بانو نظرات ( بدون ) |
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه